معرفی اولیه لاستیک پلی اورتان

معرفی اولیه لاستیک پلی اورتان

کد (UR) پلیمریزاسیون یک پلی استر (یا پلی اتر) و یک ترکیب دی ایزوسیانات است. ساختار شیمیایی آن پیچیده تر از پلیمرهای الاستیک عمومی است. زنجیره مولکولی علاوه بر گروه‌های یورتان عودکننده، اغلب حاوی گروه‌های استر، گروه‌های اتر، گروه‌های معطر و مانند آن است.

زنجیره اصلی مولکول UR از یک بخش انعطاف پذیر و یک بخش صلب تشکیل شده است. بخش انعطاف پذیر نیز یک بخش نرم نامیده می شود و از یک پلیول الیگومر (مانند پلی استر، پلی اتر، پلی بوتادین و غیره) تشکیل شده است. قطعه سخت محصول واکنش یک دی ایزوسیانات (مانند TDI، MDI و غیره) و یک گسترش دهنده زنجیره مولکولی کوچک (مانند دی آمین و گلیکول) نامیده می شود. بخش های نرم بیشتر از بخش های سخت به حساب می آیند. سختی بخش نرم و سخت متفاوت است. قطعات سخت قطبی تر هستند و به راحتی در کنار هم جمع می شوند. بسیاری از ریز مقاطع در فاز بخش نرم تشکیل می شوند که به آن ساختار جداسازی ریز فاز می گویند. خواص فیزیکی و مکانیکی و ریزفاز آن درجه جداسازی ارتباط زیادی با آن دارد.

زنجیره اصلی مولکول UR به دلیل برهمکنش پیوندهای هیدروژنی دارای استحکام بالا و خاصیت ارتجاعی بالایی است.

ویژگی ها: دارای مزایای سختی بالا، استحکام خوب، کشش بالا، مقاومت در برابر سایش بالا، مقاومت در برابر پارگی، مقاومت در برابر پیری، مقاومت در برابر ازن، مقاومت در برابر تشعشع و هدایت الکتریکی خوب است. با لاستیک معمولی بی نظیر است.